Παραμύθια αγάπης

Κατι που εμαθα για τις σχέσεις και πιο συγκεκριμενα ίσως για τις καψουρες ειναι οτι τις αναζηταμε, τις ζουμε, παραμυθιαζώμαστε, δημιουργουμε "θεματα" και σκοτιζόμαστε για αποφασεις που στην τελικη τις εχουμε παρει μονοι μας. Ολα ειναι θεμα επιλογών, οσο κοινοτυπο και αν ακούγετε. Ακόμα και τον ποιον θα ερωτευτούμε ειναι μια επιλογή.

Οι επιλογες ειναι βαση διαφορων παραγόντων, προτεραιοτήτων και συγγιριών. Τις περισσότερες φορές δεν δεχόμαστε καμία πίεση και στο τέλος τα προβλήματα που παρουσιαζονται ειναι οι αναμενόμενες επιπτώσεις των αποφάσεων μας. Σ' αυτήν την περίπτωση δεν 8α πρέπει να κατηγορούμε κανέναν περα του εαυτού μας οταν τα πράγματα δεν πανε καλα, οταν καποιος τελικα πληγώνεται, οταν ολα μας φαινονται μπερδεμένα και ανεξήγητα.

Σε πραγματικα δυσκολες περιπτωσεις ολα μετρουνται σε μια ζυγαρια. Το παρελθον και το μελλον, τα θελω και τα πρεπει, το πραγματικο και το φανταστικο. Δεν υπαρχει καμια εγγυηση για το μέλλον και καμια ελπιδα στο παρελθον. Μια αποφαση στιγμης μπορει να αλλαξει τα παντα και ξερουμε απο την αρχη τις συνεπειες. Ομως εχουμε αφήσει μπολικο χωρο στην αγαπη να φανταζεται και να ονειρεύεται. Παντα υπαρχει η πλευρα του παραμυθιου που αφηνουμε να γραφτει σε καθε αποφαση μας. Μονο που ειναι παντα δικη μας. Δικα μας παραμυθια, δικοι μας εφιάλτες, δικα μας λαθοι......